Voorkom fouten met belijning in sporthallen

Je ziet hier de grenslijnen en de driepuntslijn van een basketbalveld. Valt je iets op?
Zo nee, dan ben je niet de enige. Zo ja, dan speel je waarschijnlijk zelf basketbal. Een basketballer die deze foto ziet, zal namelijk direct één ding opvallen: Het is op dit veld onmogelijk om vanuit deze hoek een driepunter te scoren (in elk geval als je schoenmaat groter is dan ca. maat 32).

Waarom? Bij basketbal tellen de lijnen als uit. Een basketballer die in deze hoek staat, zal of met de achterkant van de voet buiten het veld staan, of met de voorkant binnen de cirkel. Hierdoor is iedere driepunter die vanaf hier gegooid wordt officieel ongeldig.

Het is helaas bij lange na niet de enige plek waar de aangebrachte belijning van grote invloed is op het spel. Zo zal menig volleyballer de situatie in onderstaande foto ongetwijfeld ooit eens hebben meegemaakt. Omdat er nauwelijks ruimte is achter de achterlijn van het veld, is het onmogelijk om een aanloop te nemen voor de service. Hier kun een speler dus alleen uit stilstand serveren. Aangezien vrijwel iedere volleyballer wel een stap zet bij het serveren, is er hier voor gekozen om een tweede lijn neer te leggen. Alleen bij het serveren mag je tot die lijn komen. Het serveerprobleem is er wellicht heel pragmatisch mee opgelost, maar het verandert het spel nogal drastisch.

belijning sporthal volleybal
Volleybalbelijning: te weinig uitloopruimte achter het veld. Spelers mogen hier dus binnen het veld serveren.

Nog één voorbeeld dan, omdat ook deze situatie ongelooflijk vaak voorkomt: twee of meer lijnen die over elkaar heen geplaatst zijn. Problematisch? Absoluut! Niet alleen voor de spelers is dit zeer verwarrend, maar ook de scheidsrechter kan zo onmogelijk zijn taak uitvoeren. Hoe kan die hier namelijk een goede in-/uitbeoordeling doen? Waar houdt de ene lijn op en begint de andere?

belijning sporthal over elkaar heen
Lijnen die over elkaar zijn geplaatst. Waar houdt de ene lijn op en begint de andere?

Het zijn drie voorbeelden die helaas in veel te veel accommodaties voorkomen, naast vele andere problemen die zich voordoen met belijning.

Hoe kan dit?

Het antwoord is even simpel als zorgwekkend: niemand neemt de verantwoordelijkheid. Het gaat hier om de vloer, dus je zou zeggen dat de vloerleverancier de verantwoordelijkheid heeft voor de belijning. Maar omdat de plek van de belijning samenhangt met de plek van de toestellen en de grondpotten, wordt het belijningsplan samen met het inrichtingsplan gemaakt door de toestelleverancier (ofwel: de inrichter). De vloerleverancier wijst dus naar de inrichter, want die heeft het plan getekend, maar de inrichter neemt ook niet de verantwoordelijkheid voor de belijning, want die wordt door een andere partij aangebracht. En vanuit beide partijen is dat eigenlijk nog best te begrijpen. Je neemt immers geen risico voor wat iemand anders doet. Het probleem komt zo echter bij de opdrachtgever (en uiteindelijk bij de gebruiker) terecht.

Ergens in het proces wordt wel de belijningstekening naar de opdrachtgever gestuurd voor akkoord. Die krijgt dan een document voor de kiezen dat iets zal lijken op onderstaande afbeelding.

belijning sporthal belijningsplan
Voorbeeld van een belijningsplan.

Deze wirwar van lijnen nalopen op de kleinste foutjes zal voor de gemiddelde opdrachtgever niet meevallen. Die gaat er bovendien vaak vanuit dat ‘het wel zal kloppen’, en ook dat is een logische gedachte.

Want: meestal klopt het ook. Maar we zien het helaas ook heel vaak niet kloppen, en dan zit de gemeente en de gebruiker opgescheept met een splinternieuwe sportvloer waarop geen driepunters gescoord kunnen worden of waar de scheidsrechter niet kan bepalen of een bal in of uit is. Als je het zo hoort, klinkt het te gek voor woorden, maar bijna altijd worden die fouten gewoon geaccepteerd. We passen de spelregels aan; we serveren maar even met de voet in het veld. Terwijl we dit soort problemen toch heel eenvoudig kunnen voorkomen.

Hoe kun je dit voorkomen?

Elke sportaccommodatie is er voor de gebruiker. We moeten dus niet de spelregels aanpassen, maar de accommodatie moet geschikt zijn om het spel te kunnen spelen. En daarom moet er van tevoren wél iemand zijn die de belijningstekeningen en inrichtingsplannen kritisch doorneemt. Een partij die professionele ondersteuning biedt aan de opdrachtgever en zo de problemen voorkomt.

Zo’n partij is Scherp Advies, het adviesbureau voor de sporttechnische inrichting van sportaccommodaties. Wij adviseren iedere organisatie die te maken heeft met aanleg of renovatie van sportaccommodaties, zoals gemeenten, verenigingen, sportbedrijven, schoolbesturen, projectontwikkelaars, architecten en aannemers. 

Een traject waarbij Scherp Advies tijdig is ingeschakeld, levert een sportaccommodatie op waar bovenstaande problemen niet voorkomen, maar waar altijd driepunters gescoord kunnen worden, de scheidsrechter altijd kan beoordelen of er een geldig punt gemaakt wordt en waar je niet binnen het veld hoeft te staan om te serveren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *